تاتو ها اشکال دائمی هنر بدن هستند که به مجموعه‌ای از فرهنگ های مختلف در سراسر جهان تعلق دارند. بیایید، یک نگاه دقیق‌تر به تاریخ تاتو بیندازیم و بر روی این تمرکز می‌کنیم تا ببینیم آنها از کجا منشا گرفته‌اند و چطور از آن زمان تاکنون تکامل یافته اند. ما همچنین به این نگاه می‌کنیم که چگونه نگرش های اجتماعی نسبت به تاتو تغییر کرده است. پس در این مقاله اول از همه در مورد تاریخچه و منشا تاتو، شیوه های باستانی و سنتی، سبک های تتو در دهه های مختلف، ابزار تاتو در طول زمان مفصل بحث خواهد شد.
اولین تاتو کی و کجا انجام شد ؟
این تاریخ هزاران سال قدمت دارد. در واقع؛ ما شواهد محکمی داریم که تاتو یک هنر باستانی است که پس از کشف بر روی پوست مومیایی یافت شد. اعتقاد بر این است که قدیمی‌ترین شواهد تتوی انسان بین سال‌های قبل از میلاد و ۳۱۰۰ است.
اتسی، مرد یخی، در سپتامبر ۱۹۹۱ کشف شد. نام مستعار او از مکانی است که در کوه های آلپ یافت شده است. بدن او به طور طبیعی مومیایی و حفظ شده بود؛ و او را به قدیمی‌ترین مومیایی انسانی در اروپا تبدیل کرده بود. بدن اتسی دارای ۶۱ تتو در مکان‌های مختلف است و اکثر این ها روی پاهایش قرار گرفته‌اند. بررسی دقیق نشانه‌ها روی این مومیایی نشان می‌دهد که از خاکستر بخاری برای ایجاد تتو استفاده می‌شده است. در حالی که اتسی ممکن است شواهدی از اولین تاتو شناخته‌شده به نوع بشر باشد، دوران و اعصار دیگر در طول تاریخ یک سابقه طولانی و غنی از تتو را نشان می‌دهد. شواهدی از این موضوع، از بیش از ۴۹ مکان مختلف در سراسر جهان وجود دارد، که در آن مومیایی‌ها و بقایای اجساد کشف شده‌اند.
جاهایی که تتو های باستانی بر روی بقایای انسان ثبت شده‌است، عبارتند از: آلاسکا، مغولستان، گرینلند، مصر، سودان، روسیه و فیلیپین. تمام این کشفیات مربوط به دوره های مختلف زمان در طول تاریخ باستان است. برخی از این تاریخ به ۲۱۰۰ سال پیش از میلاد باز می‌گردد.
شیوه های باستانی و سنتی
از آنجایی که اولین تتو ها به تمدن های باستانی بر می‌گردد، نظریه های مختلفی در مورد آن وجود دارد. این نظریه ها، مکان و فرهنگ های خود تمدن ها را منعکس می‌کنند. بیایید نگاهی دقیق تر به برخی از این شیوه های باستانی و برخی تئوری ها درباره این که چرا آن ها خود را تاتو کرده‌اند، بیندازیم.
شیوه های باستانی در چین و آسیا
برخی از قبرستان ها در سراسر غرب چین در استان زینجیانگ، تعداد زیادی از مومیایی های تاتو شده را آشکار کرده‌اند. برخی از این مومیایی ها تاکنون به میزان ۲۱۰۰ سال پیش از میلاد باز می‌گردند، در حالی که برخی دیگر به طور قابل توجهی جدید تر هستند و به حدود ۵۵۰ سال پیش از میلاد مسیح می‌رسند. در میان شیوه های باستانی چینی، تتو بسیار بد نام بود. ادبیات چین باستان به قهرمانان و راهزنان دریایی به عنوان تتو اشاره می‌کند. هم چنین تصور می‌شود که برای جنایتکاران محکوم شده که باید با تاتو روی صورتشان علامت‌گذاری شوند، نسبتا” رایج بوده است. این تتو ها برای هشدار دادن به دیگر اعضای جامعه بوده و نشان می داده که این فرد نمی‌تواند قابل اعتماد باشد.
شیوه های باستانی در کشور مصر
کشف مومیایی‌های تتو شده از مصر باستان نشان می‌دهد این کار در مصر به حداقل ۲۰۰۰ سال پیش از میلاد باز می‌گردد. برخی تئوری ها حاکی از آن هستند که تتو های یافت شده بر روی مومیایی ها برای اهداف تزئینی بود. تحقیقات توسط دانیل فوکت نشان می‌دهد که در مصر باستان، تاتو ممکن است حتی به عنوان یک درمان طبی انجام می شده است.
بررسی زخم های مختلف یافت شده بر روی بدن مومیایی کاهنه، هاتور، نشان می‌دهد که این نشانه ها ممکن است یک درمان برای پریتونیت لگنی باشد. یک کشف جالب دیگر درباره تاتو از شیوه های باستانی در مصر باستان این است که به نظر می‌رسد این عمل فقط بر روی زنان انجام شده است. این نظریه با این حقیقت پشتیبانی می‌شود که هیچ مدرکی وجود ندارد که مردان تاتو داشته باشند؛ اما این عمل در طول دوره مرویتیک، بین ۳۰۰ سال پیش از میلاد و ۴۰۰ سال بعد از میلاد، زمانی که افراد اهل نوبیان تاتو داشتند، تغییر کرد.
ساموآ ( مجمع الجزایر جنوب اقیانوس آرام )
تاتو زدن بخشی از سنت های فرهنگی ساموآ را به مدت هزاران سال تشکیل داده است. سابقه تتو در آنجا نمونه خوبی از این است که تاتو چگونه می‌تواند بخش جدایی ناپذیر از فرهنگ اجتماعی را تشکیل دهد. حتی باور بر این است که واژه “تتو” امروزی ممکن است از کلمه ی ساموآیی “tatau” نشات گرفته باشد.
سنت تاتو زدن با دست در ساموآ بیش از دو هزار سال است که انجام شده‌است. تکنیک ها و ابزار هایی که برای این تمرین سنتی استفاده می‌شوند، در طول این زمان تغییر چندانی نکرده اند. این مهارت آموزش داده می‌شود و از پدر به پسر منتقل می‌شود. ابزار تتوی آنها دست ساز بوده است و از پوست لاک‌پشت و دندان گراز استفاده می شده است. روند دریافت تتو های سنتی هفته‌ها طول می‌کشد تا کامل شود. مراسم تاتو عموما” برای بزرگداشت صعود رئیس جوان تر به نقش رهبری در جامعه برگزار می‌شود. زمانی که کامل شود، نمایانگر فرهنگ جامعه است. این تتو به شدت دردناک است و این روند با خطر بزرگی از عفونت همراه است. متاسفانه، کسانی که قادر به تحمل درد نیستند، را می توان با علامت ننگ به کار برد.
شیوه های باستانی در یونان باستان: روم باستان
سوابق مکتوب شواهدی از تتو از قرن پنجم پیش از میلاد مسیح در یونان را فراهم می‌کند. تتو ها در این دوران در یونان و روم به طور عمده در اجتماع مورد استفاده قرار می‌گرفتند. مجرمین، زندانیان جنگ، و بردگان با تتو هایشان شناخته می شدند.
یک نمونه مشهور استفاده از تتو توسط یونانیان باستان، تتوی جغد پس از شکست دادن آنها بوده است. شواهد حاکی از استفاده از فعل “stizein” است که به معنای استفاده از تاتو در نوشته های باستانیشان است. در سراسر روم باستان نیز شواهدی از سربازان و همچنین تولید کنندگان اسلحه وجود دارد که تاتو دارند. اعتقاد بر این است که این عمل تا قرن نهم ادامه داشت. بردگان در عهد باستان نیز با تتو علامت‌گذاری شده بودند تا به آنها نشان دهند که مالیات را پرداخته‌اند.
سبک های تتو در دهه های مختلف
تتو ها تا اواسط قرن بیستم، چندان رایج یا از نظر اجتماعی قابل قبول نبودند. تا این زمان، آنها برای یک جمعیت کوچک، عمدتا” آن‌هایی که در صنعت سرگرمی بودند، رزرو شده بودند. مردم کاملا” تتو شده، به یک جاذبه محبوب در خودشان تبدیل شدند.
جان او ریلی John O’Reilly
یکی از مشهور ترین افراد تاتو در دهه ۱۸۰۰، “جان او ریلی” بود. بدن پر از تتویش، او را در سیرک ها و موزه ها بسیار محبوب کرده بود و مردم را به خودش بسیار جذب می کرد. “جان او ریلی” به عنوان “مرد ایرلندی تاتو آرتیست” شناخته شده بود و تتو های پیچیده‌ای داشت که تمام بدنش را پوشانده بود. یکی از قدیمی‌ترین تتو های او “عقاب بروکلین” بوده است. این موضوع که در ۲۲ فوریه ۱۸۸۷ در مجله ای منتشر شد، عملکرد خود را در یک مسابقه بوکس نشان می‌دهد. آنها می‌گویند که تتو ها “ترسناک ” هستند.
Emma de Burgh
” اما ” یک بانوی سرشناس تاتو در اواخر دهه ۸۰ بود. او در کنار همسرش کار می‌کرد، و هر دو توسط همان تاتو آرتیست به نام “جان او ریلی” تاتو شده بودند. ” اما ” و شوهرش نیز در دنیای نمایش فرعی در داخل اروپا بسیار محبوب شدند. آنها در سال ۱۸۹۱ در برلین آلمان ظاهر شدند و چند سال بعد جمعیت اروپا را شگفت‌زده کردند. طراحی تتوی آنها دارای معانی ضمنی مذهبی زیادی بود که شامل ارتباط با شام آخر و حضرت مسیح بود.
تتو در قرن بیستم
در طول قرن بیستم سبک های تتو در دهه های مختلف تغییر یافته اند. برای بررسی سیر تکامل رنگ تاتو با جزئیات بیشتر، ما آنها را دهه به دهه بررسی کردیم که نگاهی دقیق‌تر در فرهنگ غرب طی صد سال گذشته دارند.
سبک های تتو در دهه ۱۹۱۰
در آغاز قرن بیستم، بسیاری از تتو ها بر روی هنرمندان سیرک و یا دریانوردان یافت شد. از تتو برای تعریف کردن یک داستان شخصی و همچنین حرفه ای آنها استفاده شد؛ برای مثال یک ملوان تتوی لنگر روی بدن خود داشت. در داخل جامعه قایقرانی، تتو نشانه تعلق شد. دریا نوردان جوان بعد از ملحق شدن، تقریبا” مانند مراسم شروع، تاتو خواهند کرد تا از آنها در عرشه پذیرایی کنند. از اینجا، سنت همچنان به رشد خود ادامه می‌داد و تا اندازه‌ای از هدفی کاربردی بر خوردار بود. بسیاری از آنها برای شناسایی اهداف استفاده می‌شدند. اگر ملوان ها از عرشه کشتی بیرون می‌افتادند یا غرق می‌شدند، افراد دیگر نام آن دریا را روی بدن خود تاتو می زدند. تتو نماد مقاصد مختلف و نیز طول سفرشان بود. تتوی لاک‌پشت به این معنا بود که یک ملوان از خط استوا عبور کرده است و یک تتوی پرستو نشانه سفر ۵۰۰۰ کیلومتری بود.
تاتو در دهه ۱۹۲۰
در دهه ۱۹۲۰، آرایش در میان زنان بسیار محبوب شد. به طوری که با تاتو روی صورتشان آرایش می کردند، چون مواد آرایشی هم بسیار گران بودند. تتو های آرایشی معمولا” شامل ابرو ها و خط لب هستند. به طور سنتی، تتو هنوز در کل جامعه رواج چندانی نداشت و از نظر اجتماعی قابل قبول نبود. بازیگران سیرک، ملوان‌ها، تبهکاران و مجرمان کسانی بودند که تتو می زدند. در حالی که به طور اجتماعی تتو غیر قابل پذیرش بود، بیشتر زن‌ها آن را مثل یک راز نگه می‌داشتند.
تتو در دهه ۱۹۳۰
شماره های امنیت اجتماعی در دهه ۱۹۳۰ پدیدار شدند و به همه گفته شد که شماره شخصی خود را حفظ کنند. بسیاری از آنها به تاتو کردن شماره ی امنیتی-اجتماعی خود بر روی بدن خود متوسل می‌شدند تا همیشه به آن دسترسی داشته باشند. با این حال، تاتو هنوز از نظر اجتماعی پذیرفته نشد. کسانی که شماره بیمه تامین اجتماعی داشتند، بیشتر میل به آن داشتند. افرادی که برای تاتو امنیت داشتند، با افرادی که برای زیبایی این کار را انجام می دادند به یک چشم دیده نمی شدند؛ و هنوز هم فقط در ملوان ها و جنایتکاران پذیرفته می‌شد، نه بر روی اعضای شریف جامعه. دهه ۱۹۳۰ نظریه های جدیدی را در سراسر جامعه مشاهده کرد که تاتو مرتبط با تمایلات جنسی سرکوب شده بود. آلبرت پری یک کتاب منتشر کرد و استدلال کرد که کل فرآیند تاتو زدن در اصل جنسی است. با این جو از ادبیات، تعجبی ندارد که سبک های تتو در طول این دهه ممنوع باشد.
سبک های تتو در دهه ۱۹۴۰
تولد نمادین “ملوان جری” که توسط نورمن کیث ایجاد شده بود، در دهه ۱۹۴۰ مشاهده می شد. او تتو های رنگی را روی بدنش ایجاد کرد. طرح های کلاسیک این دهه نقش پر رنگ زیادی دارند. تتو، در دهه ۴۰ بیشتر در اطراف نقش‌های دریایی یا نظامی متمرکز بود. جنگ شاهد افزایش میل زنان کارمند به تاتو بوده است. این تغییر اساسی در طراحی تتو، افزایش پذیرش آن را مشاهده کرد. بسیاری از تتو ها از سبک کلاسیک و بدون زمان هستند و مردم هنوز هم طرح های مشابهی را انتخاب می‌کنند.
تتو در دهه ۱۹۵۰
در دهه ۱۹۵۰، تاتو به انعکاسی از مردانگی تبدیل شد. در حالی که مد روز بود، هنوز یک لکه ننگ اجتماعی در مورد تاتو وجود داشت، به خصوص در میان “پسران بد” که تتو داشتند. هنوز هم مجرم ها و خلافکاران تاتو می زدند. در این دهه تتوی قفسه ی سینه رایج شده بود.
تتو در دهه ۱۹۶۰
سالن های تاتو در نیویورک در دهه ۱۹۶۰ بخاطر افزایش هپاتیت مورد سرزنش قرار گرفتند. در حالی که این ممکن است درست باشد و یا درست نباشد، قطعا” یک ننگ منفی ایجاد کرده‌است.
با این حال، دهه ۶۰ شاهد افزایش تاتو در رسانه ها بود، که نوازندگان مشهور همچون جانیس جاپلین زیر سوزن تتو رفته بود و بسیاری از افراد مشهور نیز این کار را انجام می دادند. یکی از معروف ترین تاتو آرتیست های آن زمان Tuttle بوده است. به لطف جنگ ویتنام، تتو های میهنی محبوبیت خود را دست دادند. سبک های تتو در دهه ، طرح های کلاسیک جمجمه به ویژه در میان دوچرخه سواران محبوب می‌شدند.
تاتو در دهه ۱۹۷۰
دهه ۱۹۷۰ تاتو رو به جریان اصلی و محبوب تبدیل کرد. دیگر نماد افراد سطح پایین جامعه نبود، و اکنون مردم عادی می‌خواستند که روی بدنشان تتو داشته باشند. نماد های صلح و پیام‌های صلح در این دهه محبوب بودند. همچنین سبک های تتو در دهه 70، با طراحی های مفصل و پیچیده، محبوبیت کسب کرد. تتو های کامل در این دوره رواج پیدا کرد.
تتو در دهه ۱۹۸۰
دهه شورش که دهه ۱۹۸۰ بود، دید بازتری نسبت به تتو داشتند. طرح های مشکی پر رنگ، گره‌های سلتیک، و طراحی های موتیف های رنگی در برتری ظاهر شدند. تتو بر صحنه های موسیقی نیز تاثیر داشته است؛ به ویژه سبک راک اند رول. بسیاری از مردم از تتوی ستاره ی راک مورد علاقه خود الهام می گرفتند. در اواخر دهه ۸۰، جامعه بالاخره روی عرشه قرار داشت، و بالاخره تتو، از لحاظ اجتماعی برای بیشتر مردم قابل قبول بود. از آنجا که بدنامی آن از بین رفته است، افراد معمولی بیشتر برای تاتو زدن راغب شدند.
تاتو در دهه ۱۹۹۰
درست مانند دهه ۱۹۸۰، افراد مشهور نقش بزرگی را در روند های تتو های اصلی دهه ۹۰ ایفا کردند. یکی از زیبا ترین و محبوب ترین سبک های تتو در دهه ۹۰، سیم‌خاردار پاملا اندرسون بود. دیگر طراحی های مشهور از این دهه شامل طرح های قبیله‌ای، نامه‌های چینی، و همچنین تتوی خورشید بود.
تتو در دهه ۲۰۰۰
آغاز قرن بیست و یکم باعث افزایش محبوبیت تاتو شد؛ و به یکی از سمبل های مد برای زنان تبدیل شد. طرح های پروانه و پر پرندگان طرفداران زیادی داشت. افراد مشهور نیز در جاهای مختلف بدنشان تاتو می زدند. افرادی مثل ریحانا که تتو های او تیتر خبر ها می شد.
تتو در دهه ۲۰۱۰
تاکنون، دهه ۲۰۱۰ روند مربوط به طراحی و محل قرار گیری تاتو را مشاهده کرده است. تتو های کوچک در مکان های غیر معمول مثل انگشتان یا پشت گوش ها بسیار محبوب است. بسیاری از افراد به دلیل طراحی های خلاقانه مورد استقبال و توجه قرار می گیرند. یکی از مشهور ترین طراحی ها که در تصویر میبینید همین طرح خلاقانه ی سبیل است. علامت بی نهایت، پر و طرح های قبیله ای نیز هنوز طرفدار دارد.
ابزار تاتو در طول زمان
نه تنها ادراکات اجتماعی و طراحی های مردمی در طول زمان تغییر می‌کنند، بنابراین ابزار ها و رنگ ها که برای تاتو زدن استفاده می شود نیز تغییر کرده است. قبل از اینکه ابزار تاتو مانند گان های امروزی ساخته شوند؛ دستگاه های تاتو از چیز های مختلف درست می شدند.
ابزار تاتو در پنسیلوانیا به شکلی بود که به دو نفر برای تاتو زدن نیاز بود. این ابزار ها شامل یک قلم ساده و یک چکش بود. این تاتو آرتیست مجموعه‌ای از برش های کوچک را در پوست مشتری ایجاد می‌کند؛ سپس رنگ را به طور مستقیم به پوست ضربه می‌زند که در آن بریدگی ایجاد شده است. این روش معمولا” به عنوان “استیک و پوک” شناخته می‌شود. تکنیک های مشابهی در جوامع قبیله‌ای دیده می‌شوند، جایی که فرهنگ تتو نشان‌دهنده حق عبور است. تصور می‌شد که سوزن های تاتو باستانی مصری از برنز ساخته شده‌اند. سوزن ها در اندازه های مختلف و به منظور ایجاد طرح های پیچیده است.
اولین تاتو از رنگ های خانگی استفاده کردند. این رنگ ها احتمالا” از خاکستر یا دوده ساخته می‌شوند که با شیر مادر مخلوط می‌شوند. رنگ تاتو ساوآیی از شمع های آب شده ساخته می شده است. از شکر و نارگیل و شیره ی مغز ها نیز برای رنگ های تاتو استفاده می کردند.
ابزار تاتو ی مدرن
دستگاهی که امروز از آن استفاده می شود؛ از آغاز سال ۱۹۹۵ شروع شد. اولین دستگاه تاتو توسط سامویل او ریلی ثبت شد. طراحی بر اساس نسخه اصلاح شده دستگاه الکتریکی بود که توسط توماس ادیسون ایجاد شد. ورود دستگاه تتوی الکتریکی، باعث افزایش محبوبیت تاتو شد؛ چون افراد کمتر احساس خطر می کردند. رنگ دستگاه های گان از مواد معدنی ساخته می شود. رنگ سیاه با استفاده از اکسید آهن و یا کربن ساخته شد و از سولفور برای سرخ کردن آن استفاده شد. رنگ های مختلف نارنجی، قرمز و زرد با استفاده از ترکیبات مختلف کادمیم ساخته شدند. تکنولوژی مدرن، تغییری را از رنگدانه های معدنی بر پایه مواد معدنی مشاهده کرده است. رنگدانه های آلی در حال حاضر بیشتر مورد استفاده قرار می‌گیرند. مرکب روز مدرن همچنین حاوی انواع پرکننده، مواد پیوندی و نگهدارنده است.
