انواع واکنش های تاتو

واکنش های التهابی حاد

واکنشهای التهابی حاد مرتبط با جراحت بافت فیزیکی و تزریق پیگمنت ، رنگ، و فلزات درون پوست هستند. این واکنش معمولا ظرف مدت 2 تا 3 هفته بدون تبعات محو می شود و یک اثر مورد انتظار از فرایند تاتو است .

واکنش های حساسیت بیش از حد اگزمایی

پس از اینکه تغییرات التهابی حاد کاملا برطرف شد، بیشترین واکنشی که در تاتو مشاهده می شود حساست آلرژیک به یکی از رنگ های تاتو است. افراد مختلف ممکن است به رنگهای خاصی به شیوه های مختلف حساسیت نشان دهند.

ارزیابی امراض مرتبط با بافت ها در فردی که دچار مشکل شده است می تواند واکنش خلل وفرج دار، گرانولوماتوس، و یا لیکنوید تاتو را آشکار کند.

معمولا واکنشهای حساسیت برانگیز به رنگ های تاتو منجر به تماس التهاب پوست یا ورم پوستی پاتوآلرژیکی شود. این شرایط ممکن است از نظر کلینیکی آشکار شود و مانند جوش های اگزمایی محلی، یا به ندرت تحت عنوان ورم های پوستی پوسته پوسته ای باشد. یافته های مرتبط با این امراض شامل آکانتوز ، Spongiosis و ترواش پریواسکولار لیمفوسیت می شود.

تصاویر زیر را ببینید

واکنش ورم پوستی تماس آلرژیکی. عکسها با اجازه NIH منتشر شده اند.

واکنشهای آلرژیکی به رنگ های قرمز تاتو رایج ترین نوع بوده و می تواند با انواع مختلفی از پیگمنت ها ایجاد شود. پیش از این علت این مورد را به دلیل وجود جیوه در پیگمنت ربط می دادند اما جیوه دیگر در انواع مختلفی از رنگها بکار برده نمی شود. اما همچنان واکنشهای تاتو های قرمز وجود دارد. آزمایش حساسیت می تواند برای کلراید جیوه مثبت باشد اما برای سولفور سیماب قابل اتکا نیست. رنگهای جایگزین قرمز عرضه شده اند چراکه مشکلاتی در ارتباط با پیگمنت های قرمز حاوی جیوه ایجاد می شود. در هر حال واکنشهای تاتو قرمز همچنان ادامه خواهد داشت .

تصاویر زیر را ببینید

متن زیر تصویر: واکنش التهابی حاد به رنگ قرمز تاتو . دختر 17 ساله سالم با واکنش حاد و شدید تاول دار همراه با ورم محدود، خارش و حالت تهوع و لرز در تصویر مشخص است که 2 روز پس از اینکه با رنگ قرمز تاتو انجام داده است این مورد برایش رخ داده است. او 4 ماه پیشتر تاتو مشکی را بدون هیچگونه مشکل و عوارضی انجام داده است. عکسها با اجازه NIH منتشر شده اند.

زخم های بزرگ در تاتو مرد 33 ساله ای که با یک زخم سطحی پس از 4 هفته از تاتو قرمز رنگ در بازویش در تصویر به نمایش درآمده است.  اسفنج های میکروبی منفی باقی ماندند. سابقه پزشکی او بدون حادثه بوده و وضعیت سلامت جسمانی اش مناسب بوده است. هیچ دلیلی برای این واکنش نامعمول نمی تواند شناسایی شود. عکسها با اجازه NIH منتشر شده اند.

رنگهای ارگانیک گیاهی با نتایج منفی تست حساسیت می توانند واکنشهای اگزمایی ایجاد کنند. واکنشهای آلرژیک می تواند با رنگهای ارگانیک که به درون لایه درمیس پوست در زمان انجام تاتو تزریق شده ایجاد شود. گزارش های بسیاری ورم پوستی تماس آلرژیک را از تاتو موقت حنا ( که از نظر فنی در واقع تاتو نیست اما یک نقاشی روی پوستی است) را توضیح داده اند. واکنش به دلیل روشن کننده ای است که در حنا وجود دارد  که اغلب یک ماده حساسیت زا به نام para-phenylene diamine است.

تصاویر زیر را ببینید

اگزمای آبله ای و آلرژیکی به تزئین حنا بر روی پوست. عکسها با اجازه NIH منتشر شده اند.

واکنشهای photoaggravated

اینگونه واکنشها اغلب با پیگمنت های زرد تاتو (سولفیت کادمیوم) ایجاد می شوند. ورم و سرخی پوست می توانند در اثر قرارگیری در معرض نورخورشید ایجاد شوند. اگرچه مکانیزم آن کاملا روشن نیست اما سولفید کادمیوم ماده حساس به نور است که در سلولهای فتوولتائیک استفاده می شود و در نتیجه به نظر میرسد واکنش سمی دراثر حساسیت به نور ایجاد شود. تاتوهای قرمز مرتبط با واکنشهای photo-aggravated هستند اما کمتر از تاتو های زرد رنگ و این واکنشها به دلیل مقدار کم کادمیوم که برای روشن کردن پیگمنت قرمز اضافه شده است ایجاد می شود.

در مقایسه با واکنشهای حساسیت بیش از حد به تاتو های قرمز ، واکشنها به پیگمنت های استفاده شده برای ایجاد رنگ سبز و سیاه در تاتو بسیار کمتر دیده می شود. کرومیم در پیگمنت های تاتو سبز مرتبط با واکنشهای اگزمایی محلی، اگزما در دستها و به طور کلی واکنشهای اگزمای است. افراد مختلف ممکن است نسبت به سیمان حساسیت داشته باشند . نتایج تست حساسیت به 0.5 درصد پتاسیم دیکرمات اغلب مثبت است. تاتوهای سبزرنگ پیشین می توانند در طول تست حساسیت برافروخته شوند به دلیل پتاسیم دی کرماتی که در آنها وجود دارد.

تاتوهای آبی حاوی آلومینات کبالت هستند که عامل واکنشهای حساسیت بیش از حد و ( به ندرت) تورم ناگهانی رنگینه چشم هستند.

واکنشهای آلرژیک به پیگمنت های تاتو مشکی خیلی نادر است. این افراد احتمالا به کربن حساسیت دارند.

واکنشهای گرانولوماتوس

این گونه واکنشها می تواند دو حالت داشته باشد. واکنشهای خارجی بدن به پیگمنت می تواند سلولهای بزرگ مملو از پیگمنت را ایجاد کند. این واکنش می تواند به عنوان قسمتی از ورم پوستی تماسی آزاردهنده باشد. واکنش ایمنیولوژی گرانولوماتوس با تجمیع سلولهای اپیتلویید، حلقه ای از لیمفوسیت ها، و تعداد کمی از سلولهای بزرگ تشخیص داده شود. واکنش ایمنیولوژی گرانولوماتوس از تاتو با پاسخ Koebner در زگیل های گوشتی ممکن است غیرقابل تمایز باشد در نتیجه تحقیقات بیشتری نظیر بررسی کامل سیستم ها و رادیوگرافی قفسه سینه برای بررسی یک بیماری سیستمی لازم است.

اغلب پیگمنت های قرمز مرتبط با واکنش گرانولوماتوس تاتو هستند. اما واکنشهای متعددی شامل کرومیوم (پیگمنت سبز) و کبالت (پیگمنت آبی) نیز گزارش شده اند. در مقایسه با واکنش حساسیت بیش از حد اگزمایی که در آن نتایج تست حساسیت می تواند مثبت باشد، نتایج تست حساسیت واکنشهای گرانولوماتوس تاتو منفی هستند.

مگنز به عنوان عامل این واکنش در تاتو های صورتی گزارش شده است اما مدارک کافی برای اینکه منگنز را بتوان به عنوان عامل اتیولوژیک معرفی و تعیین کرد وجود ندارد. یکی از بیماران گزارش کرده است که گرانولوما در مناطق بنفش رنگ تاتوی او حاوی ذرات آلومینیوم است. تست انگیختگی میان لایه ای به آلومینیوم در این بیمار مثبت بود.

واکنشهای گرانولوماتوس در تاتو های خط چشم کمتر دیده شده است. مدارک و شواهد نشان داده است که واکنشهای لیکنوید ابراز حساسیت بیش از حد دیرینه به تراوش سلولهای T لیمفوسیت است که می تواند تحریک کننده پاسخ های پیوند علیه میزبان را تحریک کند. جیوه ( پیگمنت قرمز) عامل واکنشهای لیکنوید تاتو است . از نظر کلینیکی ، جوش های نوک تیز زگیل دار یا پلاک های هایپرپلاکراتوتیک لیکن پلان مرتبط با قسمت قرمز رنگ تاتو ها هستند.، اگرچه یک واکنش همانند لیکن پلانوس در یک بیمار با سابقه واکنش های لیکنوید مانند گزارش شده است. این بیمار قرارگیری در معرض جیوه را در محل کار خود داشت.

از نظر امراض بافتی، الگوی برانگیختگی در مورد لیکن پلانوس، ثابت است که شامل نفوذ و تراوش نواری مانند در اتصال درمواپیدرمال، فاسد شدن مایع مانند، بدن های شفاف، و شبکه های برآمده دندانه ای شکل می شود. همانند واکنش های گرانولوماتوس تاتو، واکنش های لیکنوید هم عامل نتیجه تست منفی حساسیت هستند.

واکنش های پسودولیمفوماتوس

حساسسیت دیرینه به پیگمنت های تاتو می تواند منجر به واکنش پسودولیمفوماتوس شود. عامل اصلی این واکنش (Lymphadenosis benigna cutis)  بعد از قرارگیری در معرض انواع مختلفی از مواد در گازگرفتگی حشرات، طب سوزنی، جراحت های پادتن، محل سوراخ گوشواره، و همچنین تاتو رشد می کند. پسودولیمفوماتوس مرتبط با تاتو به صورت اولیه در قسمت های قرمز رنگ تاتو رخ می دهد. این واکنش به ندرت در تاتوهای سبز یا آبی رنگ رخ داده است. اکثر واکنش ها با نشانه های زیر قابل تشیص هستند برآمدگی های گوشتی سخت و قرمز رنگ و پلاک های شبیه به لیمفومای B-cell پوستی. نسبت به این نوع از واکنش به پیگمنت تاتو باید آگاه بود و و مانع تشخیص اشتباه نشانه های پوستی لیمفوما شد. پسودولیمفوما می تواند نسبت به لیمفومای پوستی متفاوت باشد و این موضوع در آزمایشات بافت شناسی مشخص می شود. خصیصه های مهم پسودولیمفوما شامل مراکز جنینی، تراوش سلولس ترکیبی، برجستگی رگهای خونی، و چیرگی درگیری لایه بالای درمیس در مقایسه با لایه پایینی درمیس می شود.

مطالعات ایمینوهیستوکمیکال می تواند اطلاعات بیشتری را فراهم کند که به تمایز پسودولیمفوما از تراوش B-cell مالگنانت  در پوست کمک شود. حالت زنجیره ای خفیف تک گونه شدیدا لیمفومای مالیگنانت را نشان می دهد در حالیکه لیمفوسیت های درون پسودولیمفوما اغلب به صورت چندگونه هستند