تاتو های آرایشی امروزه طرفداران زیادی پیدا کرده اند. در مقابل روش هایی برای ریموو آن نیز وجود دارد؛ روش هایی مثل: درما ابریژن ، فرکانس رادیویی ، جراحی، لایه برداری شیمیایی یا انواع دیگر. در مواردی خاص درما ابریژن و فرکانس رادیویی نتایج خوبی در پی داشتند. این تحقیق مقایسه درما ابریژن و فرکانس رادیویی و تاثیر آنها بر ریموو کردن تاتو را مورد بررسی قرار می دهد. بیست فردی که تاتو داشته اند، برای مطالعه انتخاب شدند. بیماران به دو گروه ۱۰ نفره تقسیم شدند. در گروه اول از روش درما ابریژن و در گروه دوم از روش فرکانس رادیویی برای ریموو تاتو آن ها استفاده شد.
نتایج و بحث ریموو تاتو در روش های درما آبریژن و فرکانس رادیویی
در مرحله اول بر روی ۵۰ % از بیماران گروه اول و ۴۰ % از گروه دوم، بیش از ۸۰ % کاهش در رنگ تاتو مشاهده شد. با توجه به عوارض پس از عمل، اسکار هیپرتروفیک در ۱۰ % موارد در گروه اول و ۵ % در گروه دوم دیده شد.
جراحی و لیزر هم اکنون استاندارد های طلایی برای ریموو تاتو هستند. با این حال، هر دو دارای اشکالاتی هستند. جراحی برای تاتو های کوچک در مناطقی با پوست شل مناسب است، اما جای زخم باقی خواهد ماند، در حالی که ریموو لیزری هم یک روش طولانی و دردناک است و هیچ تضمینی برای اثر بخشی کامل ندارد. هر دو روش هزینه بر هستند و همه افراد برای تامین مالی آن ها آماده نیستند. در نتیجه، برخی افراد در جستجوی روش های سریع تر، آسان تر و ارزان تر هستند که می توانند انجام شوند.
تاتو ها می توانند با کمک دستگاه لیزر ” کیو سویچ ” به صورت دائم ریموو شوند، اما ممکن است بدن اشعه های آن را جذب کند. معمولا” ۴ – ۵ جلسه برای درمان لازم است. رنگدانه های خاصی نظیر قرمز و زرد برای ریموو به جلسات کمتر و رنگدانه های سبز و سیاه، به جلسات بیشتری در لیزر نیاز دارند. معمولا” درد، اسکار یا عوارض جانبی دیگر در این روش به چشم نمی خورد. اگر چه لیزر های تغییر یافته استاندارد راه حل طلایی برای ریموو تاتو هستند، اما از بین رفتن کامل ممکن است در بیماران با پوست روشن تر و همچنین در تاتو های قدیمی تر، مشکل تر باشد، چرا که برخی رنگدانه ها ممکن است به شدت در پوست نفوذ کرده باشند. همچنین، هزینه مالی ریموو لیزری بسیاری از بیماران را از انجام آن منصرف می کند. ریموو لیزری نیاز به چندین جلسه دردناک دارد که گران هستند و گاهی به طور ناقص انجام می شوند. با افزایش تعداد رنگ های تاتو، ریموو به طور فزاینده ای دشوار شده است. هم چنین ریموو منجر به روش های تخریبی بافت پوست خواهد شد. استفاده از درما ابریژن یکی از روش های موثر در رفع تاتو های نا خواسته است، اما برخی تاتو ها سخت تر از بقیه هستند. تاتو های حرفه ای به راحتی از نوع غیر حرفه ای قابل تشخیص هستند؛ و تفاوتشان در عمق آن ها در پوست است.
درما ابریژن
در روش درما ابریژن لایه خارجی پوست با برس سیمی یا برس الماسی برش داده می شود. درما ابریژن تولید و رشد کلاژن و بافت پوستی جدید را تحریک می کند که در آن سلول های پوست بیشتر و بهتر هستند. معمولا” فرآیند التیام بعد از درما ابریژن در عرض دو هفته بعد از عمل انجام می شود، اما ممکن است در مواردی تا سه ماه قرمزی پوست وجود داشته باشد. یک حس سوزش موقت، خارش، قرمزی و تورم بعد از عمل دیده می شود. انتظار می رود که میزان مشخصی از کبودی و تورم پس از درمان رخ دهد و نیز در برخی موارد خونریزی از ناحیه ی زخم ها پیش بینی می شود.
لازم به ذکر است که این فرآیند بسیار دردناک است و ناحیه مورد درمان معمولا” بی حس باقی خواهد ماند. ژل و کرم های متعددی وجود دارند که می توانند برای روی سطح پوست برای راحتی کار مورد استفاده قرار گیرند. در طول درمان نباید در معرض مستقیم نور خورشید قرار بگیرید؛ و از آن اجتناب کنید. جای زخم دائمی بسیار شایع است و پوست به خاطر لایه های بالایی که از آن جدا می شود، در افرادی که رنگ پوست تیره تر دارند، آفتاب سوخته تر دیده می شود. باید برای جلوگیری از عفونت مراقبت عالی انجام شود؛ چون این ناحیه به خاطر لایه های بالایی محافظ پوستی که برداشته شده اند، آسیب پذیر خواهد بود. آن هایی که از بیماری های خونریزی دهنده رنج می برند و یا زخم های کلوئیدی دارند، نمی توانند از درما ابریژن برای ریموو تاتو استفاده کنند. به طور کلی درمان موفقیت آمیز بدون درد و اسکار امکان ندارد.
روش ریموو با فرکانس رادیویی
روش ریموو با فرکانس رادیویی روشی است که در آن موج الکترومغناطیس از طریق یک الکترود برای ارتعاش مولکول ها در بافت هایی که با آن تماس پیدا می کند، منتقل می شود. از آنجا که تنها بافت های تاتو شده تحت درمان قرار می گیرند، تقریبا” آسیب کمی به بافت های مجاور که در تماس با الکترود قرار ندارند، وارد می شود. مزیت دیگر این روش سوزاندن در داخل ضایعه است که می توان هر ضایعه عمیق را به طور موثر از بین برد. در نتیجه، خارج کردن با تزریق داخل ضایعه یک روش موثر، ارزان، دقیق و بی خطر برای درمان است. جراحی فرکانس رادیویی شامل عبور امواج رادیویی با فرکانس ۱.۵ تا ۴.۵ MHz می باشد. در مورد ضایعات پوستی، شایع‌ترین فرکانس مورد استفاده ۳.۸ برابر مزایای آن است که شامل ترمیم سریع، حداقل خونریزی و استفاده به عنوان روش کلینیکال است، اما درمان بیش از حد ممکن است باعث تخریب بیشتر بافت و اسکار گردد. در نتیجه، رادیو – جراحی یک تکنیک سریع در حال تکامل است که موثر، ساده و سریع است.
هدف این تحقیق کارایی دو روش درما ابریژن و جراحی با فرکانس رادیویی و مقایسه درما ابریژن و فرکانس رادیویی است. قبل از شروع رضایت آگاهانه کتبی از تمام بیماران گرفته شد و تایید از مراکز بهداشتی و درمانی نیز گرفته شد. قبل از شروع درمان، مشاوره مناسب بیماران در مورد مزایا و معایب نیز هر دو انجام شد. هر دو روش بین یک تا چهار جلسه به درمان نیاز دارند و البته این موضوع باز هم بستگی به عمق نفوذ رنگ دانه در پوست دارد. این بیماران با توجه به درصد کاهش رنگ تاتو به شرح زیر درجه بندی شدند:
- رده ی اول تا ۲۵ % کاهش در رنگ تاتو ؛
- رده ی دوم تا ۲۶ % کاهش در رنگ تاتو ؛
- رده ی سوم تا ۵۱ % کاهش در رنگ ؛
- و رده ی چهارم ۸۰ % کاهش در رنگدانه را تجربه کردند.
درما ابریژن تحت بی حسی موضعی برای آنها انجام شد و به بیماران دستور داده شد، از یک ساعت قبل از عمل از داروی بی هوشی موضعی استفاده کنند. فاصله جلسات درمانی حدود ۶ هفته بود. تراشه الماسی برای درما ابریژن تاتو مورد استفاده قرار گرفت. برای جلوگیری از خونریزی، گاز های آغشته شده به آدرنالین مورد استفاده قرار می گیرند. بعد از آن، گاز آغشته به آنتی بیوتیک بر روی زخم اعمال می شود و روی آن با پانسمان پوشیده می شود که بعد از ۷ روز باز خواهد شد.
بعد از آن از بیمار درخواست می شود تا ژل سیلیکون را برای مدت سه ماه استفاده کند. همان طور که در بالا گفته شد؛ برای ریموو تاتو از داروی بی هوشی موضعی یک ساعت قبل از عمل باید استفاده شود. ممکن است بلافاصله بعد از درمان، تورم خفیف و قرمزی با یک لایه ی کبره مانند کوچک در ضایعات درمان شده مشاهده شود. همه بیماران بدون مشکل بیش از حد درمان را تحمل می کنند. به منظور کاهش ورم و به حداقل رساندن خطر عفونت، از بیماران خواسته می شود تا از پماد آنتی بیوتیک موضعی در طول ۳ تا ۵ روز بعد از درمان استفاده کنند. در تمام بیماران بعد از جراحی با استفاده از فرکانس رادیویی ، در مناطق کانونی شکل گرفت و زمان آن ۱ تا ۵ روز بود. اریتم و پیگمانتاسیون موقت در اکثریت بیماران رخ داد و سپس به صورت خود به خود در ۲ تا ۳ ماه پاکسازی شد. بیماران تحت درمان در هر دو روش، باید ماه ها از قرار گرفتن در معرض آفتاب اجتناب کنند تا از هیپرپیگمنتاسیون احتمالی پیشگیری کنند.
در این مطالعه، تمام بیمارانی که برای ریموو تاتو مراجعه کرده بودند، مذکر بودند. با توجه به توزیع سنی بیماران، حداکثر بیماران ( ۸۰ % ) در گروه سنی ۴۰ – ۲۱ سال و ۱۰ % در گروه سنی ۴۱ تا ۶۰ سال و زیر ۲۰ سال قرار داشتند. علل ریموو تاتو در این مطالعه، کارمند ارتش و بعد از آن دلایل آرایشی، پشیمانی در ۱۰ % موارد و دلایل خانوادگی ۵ % موارد بوده است. در گروه اول 40 درصد و در گروه دوم 50 تا 75 درصد کاهش رنگ دانه در پوست مشاهده شد. با توجه به عوارض پس از عمل، اسکار هیپرتروفیک در گروه اول بیشتر از گروه دوم مشاهده شد.
انواع تاتو با توجه به علت، رنگدانه، عمق و هدف متفاوت است. پنج نوع تاتو وجود دارد: آماتور، حرفه ای، آرایشی، دارویی و تروماتیک. به نظر می رسد که تصمیم گیری ضعیف و پشیمانی شخصی پس از آن انگیزه های فراوانی برای ریموو تاتو دارد. عوامل موثر در بررسی تاتو برای ریموو عبارت است از: محل، سن و نوع پوست بیمار. عوامل دیگری مثل اندازه و شکل آن نیز موثر هستند. اغلب تاتو های آرایشی برای افزایش ویژگی های فیزیکی یا پوشش زخم ها مانند ماسک عمل می کنند. تاتو می تواند به صورت حرفه ای یا توسط آماتور ها اعمال شود. در ابتدا رنگدانه در درم سطحی باقی می ماند، بعد از چند سال، می تواند به لایه های عمیق‌تر پوست نفوذ کند. تاتو های آماتور از رنگ و یا کربن تشکیل شده اند؛ معمولا” این رنگدانه ها کمتر از آن‌هایی هستند که توسط متخصصان مورد استفاده قرار می گیرند. تاتو های حرفه ای از رنگدانه های آلی تشکیل شده اند که در اندازه ذره متفاوت هستند، اما سوزن یکنواخت در عمق نفوذ می کند. روش های ریموو تاتو از زمان باستان تا کنون گزارش شده اند. دلایل و انگیزه‌های آن به طور گسترده مورد بررسی قرار گرفته اند. عمدتا” آنها شامل فشار اجتماعی، دلایل شخصی و یا بیشتر کسالت و نا رضایتی از آنها هستند، چرا که با عجله و یا در سن پایین انجام می شود یا اینکه نتیجه بی تجربگی تاتو آرتیست است. در حال حاضر، موثر ترین روش درمان، جراحی و برداشتن کامل رنگدانه است. این روش عوارض زیادی مثل هیپرتروفیک یا کلوئید را به همراه دارد. دیگر تکنیک استاندارد ریموو لیزری است. با این حال، این روند طولانی، دردناک و تعداد جلسات غیر قابل پیش بینی است. ریموو کامل را حتی متخصصان این کار هم نمی توانند تضمین کنند. ریموو لیزری هم عوارضی مثل دیسپیگمنتیشن و تغییرات بافت را به همراه دارد.
برای ریموو تاتو چه راهی را انتخاب کنیم؟
انتخاب روش ریموو به قابلیت دسترسی هر تکنیک در منطقه بستگی دارد. نوع، رنگ، موقعیت، اندازه، خواسته‌ها و انتظارات بیمار. درما ابریژن لایه های پوست را بر روی ناحیه تاتو شده حاوی رنگ از بین می برد و اجازه می دهد که پوست دوباره احیا شود تا آن تاتو دیگر قابل رویت نباشد. از آنجایی که رنگ بیشتر تاتو ها می تواند عمیقا” در لایه های میانی و داخلی قرار گیرد، فرآیند درما ابریژن می تواند منجر به زخم های دائمی شود. ریموو تاتو باید توسط یک جراحی پلاستیک یا یک جراح زیبایی با مهارت کافی در این زمینه انجام شود. به طور کلی ریموو لیزری تاتو یا به آسانی در دسترس عموم قرار نمی گیرد و برداشتن آن در کلینیک های خصوصی گران است. محدودیت‌ها برای درمان لیزری شامل نیاز به جلسات درمان چند گانه، حداقل در پاسخ نا کامل در برخی موارد، و امکان تغییر رنگ و بافت با هزینه بالا تر برای بیمار است. همچنین، برای کسانی که به دنبال آن هستند، این کار می تواند مشکلات مالی قابل توجهی ایجاد کند. معمولا” روش های شیمیایی و جراحی برداشتن تاتو همراه با عوارضی مثل اسکار همراه است. معمولا” روش درما ابریژن معمولی نتایج رضایت بخشی می دهد. این روش یک بار در یک محیط بالینی مناسب مورد استفاده قرار می گیرد. با این حال، شکل تاتو به دنبال این روش ممکن است همچنان با وجود داشتن کمی رنگدانه ادامه داشته باشد. در مطالعه ای که توسط ” جی محمد” انجام شد، بیماران مرد دارای تاتو که تحت درمان ریموو تاتو از طریق درما ابریژن لایه ای قرار گرفتند، میزان موفقیت و میزان رضایت بالاتری داشتند.
نتیجه گیری مقایسه درما ابریژن و فرکانس رادیویی …
برای نتیجه گیری، هر دو روش درما ابریژن و جراحی با فرکانس رادیویی روش های موثر برای ریموو تاتو هستند. مهم است که درما ابریژن تنها توسط یک جراح پلاستیک یا متخصص پوست آموزش دیده در این زمینه انجام شود. با توجه به نتایج حاصل از این مطالعه می توان نتیجه گرفت که در صورت انجام درمان مناسب ریموو تاتو با حداقل زخم ایجاد خواهد شد. این یک روش امیدوار کننده برای درمان های پوستی می باشد. مشاوره بیمار قبل از هر دو روش بسیار مهم است و بیمار باید به درستی در جریان خطرات تشکیل زخم باشد.
